Eenzaam

Vind je dat dan niet eenzaam?’ vragen mensen mij weleens. Ze doelen dan (denk ik) op alleen werken vanuit huis zonder collega’s. ‘Alleen’ en ‘eenzaam’ zijn termen die nog weleens door elkaar gehaald worden. Er zijn mensen die altijd alleen zijn, maar nooit eenzaam. Er zijn ook mensen die nóóit alleen zijn, maar altijd eenzaam.

Daarnaast zal je je er lelijk in vergissen hoe lastig het kan zijn om eens een fatsoenlijke dag alleen thuis te zijn. Mijn hele straat bestelt vanalles via het internet, maar zijn zelden thuis om het aan te nemen. Ik ben wél thuis. En de bezorgers weten dat. Ik zie de bezorgers van PostNL, DPD en GLS een stuk vaker dan mijn beste vrienden. Sterker nog: het zíjn mijn beste vrienden. Mijn relatie met hen is precies zoals ik relaties prettig vind: vluchtig en oppervlakkig met een duidelijke transactie.

Naast het sociale bubbelbad waarin ik met mijn bezorgers zit, heb ik dan natuurlijk óók nog mijn momentjes met mijn straatgenoten die het weer op komen halen. Wederom vluchtig en oppervlakkig met een duidelijke transactie. Of ik het eenzaam vind? Nee gek, ik verzuip bijna in sociale activiteiten.